Social Media

Social media heeft ons leven negatief veranderd. De voordelen van elke seconde van de dag bereikbaar zijn wegen met geen mogelijkheid op tegen de nadelen.
Je kunt mensen hun gezichten niet zien als ze iets zeggen, en ook niet op welk woord ze de klemtoon leggen.
Je weet niet wat de hoofdzaak van het verhaal is en hoe mensen iets in hun woorden zouden zeggen, het plaatje is niet compleet.
Stemmen en lichaamstaal maken een groot deel uit van communicatie, vooral over serieuze onderwerpen.
Een enkele blik kan een woord een andere betekenis geven, een emoticon niet.

Realisme op zn fijnst.

Ik voel me klein. Platgedrukt door de realiteit van mijn gevoel. Een kopje kleiner gemaakt door de gedachtes met de ergste scenarios.
Keuzes waar ik niet uitkom en dingen die ik gewoon even niet wil horen. Vragen die ongelegen komen en antwoorden die geen enkele betekenis hebben.
Ik functioneer op de automatische piloot. Het vliegtuig naar een lange nacht, een nacht zonder glimlach.

Tijdelijke maatschappij

Onze maatschappij zorgt voor vreselijke dingen.
Mensen die een grote emotionele klap hebben gekregen leven op de automatische piloot en krijgen nauwelijks meer wat mee wat om hun heen speelt.
De tijd rent ons voorbij alsof hij de trein gemist heeft, alsof hij ergens heen moet. Alles is tot op de seconde gepland, nergens zit meer speling in.
Genieten van het leven en onze omgeving zit er nauwelijks meer in. Of we moeten al een 'vakantie' inplannen in ons nu al veel te drukke schema.
De tijd die er te vinden is waar nog geen planning overheen geplakt zit wordt dan weer gevuld met dingen die wij als 'relaxen' zien.
Dit alles komt voort uit een veel te snel ontwikkelende maatschappij, een snelheid die wij als mens niet bij kunnen houden, vandaar dat wij soms de trein missen. De trein naar de toekomst.