De tijd van nu.

Tegenwoordig is er bijna nergens meer een persoonlijkheid te vinden. Geen echte mensen die laten zien wat ze waard zijn of hoe ze functioneren. Er wordt allemaal maar gekeken naar een ideaal of een perfect idee. Jeugd leeft zich uit door zichzelf te rangschikken in groepjes die goed hun best doen om elkaar het leven zuur te maken. Als je jezelf bent, ben je speciaal en raar. Loop je mee met een groepje waar iedereen achter een leider aanhuppelt als kuikens bij hun moeder, hoor je er opeens bij.

Ruis.

Nergens is het mogelijk om een moment voor mezelf te vinden. De enige tijden dat ik rust zou moeten hebben is in bed, maar zelfs daar word mijn brein geteisterd met de ergernissen van vandaag en de problemen van morgen.
Tegenwoordig is er geen mogelijkheid meer om je gedachtegang te organiseren, er is te veel invloed van buitenaf aanwezig. Van alle kanten komen prikkels naarbinnen die weer een storing veroorzaken. In een goede bui zul je die prikkels als positief zien, maar bij ook maar het geringste negatieve prikkeltje is het tegenwoordig mogelijk om helemaal door te draaien.
Het liefste zou ik me opsluiten in een grote metalen bal waar ik wel in kan bewegen, maar geen enkele prikkel van buitenaf krijg. Weg van alle storingen, een helder signaal.

Vogeltrek.

Zorgen zullen niet verdwijnen met de tranen die je loost. Problemen hebben geen bootjes om weg te kunnen varen. Jijzelf moet het bruggetje bouwen waarmee ze weg kunnen van het foute eiland, de plek waar ze niet horen te zijn. Een eiland in de foute oceaan gevuld met tranen. Een eiland dat geen eiland hoort te zijn maar een vrije vogel die trekt van het kille noorden naar het zonnige zuiden voor een nieuwe periode in het leven.

Hemellichaam.

Ik weet even niet wat alles om me heen nog wel voor me betekend. Normen en waarden zijn voor mij doelloze kleine puntjes aan de horizon die langzaam verdwijnen naarmate de tijd doortikt. Gevoelens zijn niet te beschrijven omdat ze sterren zijn geworden. Nog zichtbaar voor vele jaren, maar ze bestaan niet meer. Mijn leven bestaat uit een heelal vol uitstervende sterren en planeten. Vaste punten met onveranderbare routines die maar door mn leven heen dwarrelen. Ondertussen komt er om de zoveel tijd een enkel ruimteschipje langs, dat lichtpuntje wat vrij kan bewegen en eigen keuzes kan maken.

Spijt.

Het is jammer dat spijt altijd achteraf komt. Als spijt voor een fout kwam, zou niemand fouten maken en zou er niks te verbeteren zijn. Op dit moment zouden wij allemaal perfecte mensen zijn en zou er niemand verschillend zijn. Er zouden geen veranderingen in de culturen ontstaan door mensen die iets anders willen doen, iets wat anderen fout vinden. En juist datgene wat die anderen fout vinden, en wat hun spijt zou geven, is wat ons uniek maakt.
Bedankt spijt, zonder jou was ik niet wie ik nu ben. Zonder jou zou ik niet degene zijn die ik nog worden moet.

Nachtmerries.

Iedereen droomt, maar bijna niemand kan zich die dromen na het wakkerworden nog herinneren. Het rare is dat we nachtmerries wel kunnen herinneren. Op het moment dat we wakker schrikken uit een nachtmerrie kunnen wij wél alles in detail vertellen. Het is bewezen dat nachtmerries ontstaan met een reden, ze ontstaan door eigen ervaring of door een eigen herinnering van de persoon die ze heeft.
Onze nachtmerries representeren het echte leven. Ook hierin worden wij vaker wakker geschud uit een nare ervaring. Automatisch proberen wij bij nachtmerries onszelf te troosten dat het niet echt was. Helaas kan dit in het echte leven niet. Hier is alles maar zo echt als het kan zijn, en de nachtmerries die je hebt kunnen niet weggedacht worden met een paar troostende woordjes in de spiegel.

Geheime geheimen.

Iedereen heeft wel zo'n geheim dat hij/zij aan iedereen wilt vertellen, maar dat niemand mag weten.
Bang ben je dan om mensen kwijt te raken omdat ze jou gedachtes niet waarderen, of jou als persoon niet goed genoeg kennen. Het enige probleem wat er altijd zal zijn is dat niemand jou ooit goed genoeg zal kennen om al jouw geheimen of gedachten te kunnen begrijpen. Niemand zal jouw diepste geheim snappen. Jouw eigen gedachtegang is uniek, jij bent zelf de enige die het begrijpt. Er blijft altijd maar één persoon over die je zal begrijpen, dat ben je zelf.

Unieke imperfecties.

Een kopie is nooit precies hetzelfde, er zijn altijd kleine imperfecties die een kopie weer uniek maken. Kleine dingetjes die anders zijn dan anders, die vreemd zijn.
Zo'n verschil wat je aan kunt tonen in een zogenaamde kopie wordt dan als "fout" bestempeld. Maar is dit daadwerkelijk wel fout? Is de diversiteit in alles juist niet wat ons van elkaar scheidt? Een imperfectie is een eigenschap die je uniek maakt. En een eigenschap die je uniek maakt, is een eigenschap die je hoort te koesteren.
Koester je imperfecties, ze maken jou zoals je bent en ook hoort te zijn.

Social Media

Social media heeft ons leven negatief veranderd. De voordelen van elke seconde van de dag bereikbaar zijn wegen met geen mogelijkheid op tegen de nadelen.
Je kunt mensen hun gezichten niet zien als ze iets zeggen, en ook niet op welk woord ze de klemtoon leggen.
Je weet niet wat de hoofdzaak van het verhaal is en hoe mensen iets in hun woorden zouden zeggen, het plaatje is niet compleet.
Stemmen en lichaamstaal maken een groot deel uit van communicatie, vooral over serieuze onderwerpen.
Een enkele blik kan een woord een andere betekenis geven, een emoticon niet.

Realisme op zn fijnst.

Ik voel me klein. Platgedrukt door de realiteit van mijn gevoel. Een kopje kleiner gemaakt door de gedachtes met de ergste scenarios.
Keuzes waar ik niet uitkom en dingen die ik gewoon even niet wil horen. Vragen die ongelegen komen en antwoorden die geen enkele betekenis hebben.
Ik functioneer op de automatische piloot. Het vliegtuig naar een lange nacht, een nacht zonder glimlach.

Tijdelijke maatschappij

Onze maatschappij zorgt voor vreselijke dingen.
Mensen die een grote emotionele klap hebben gekregen leven op de automatische piloot en krijgen nauwelijks meer wat mee wat om hun heen speelt.
De tijd rent ons voorbij alsof hij de trein gemist heeft, alsof hij ergens heen moet. Alles is tot op de seconde gepland, nergens zit meer speling in.
Genieten van het leven en onze omgeving zit er nauwelijks meer in. Of we moeten al een 'vakantie' inplannen in ons nu al veel te drukke schema.
De tijd die er te vinden is waar nog geen planning overheen geplakt zit wordt dan weer gevuld met dingen die wij als 'relaxen' zien.
Dit alles komt voort uit een veel te snel ontwikkelende maatschappij, een snelheid die wij als mens niet bij kunnen houden, vandaar dat wij soms de trein missen. De trein naar de toekomst.

Vriendelijke banden.

Als een band met iemand doordringt tot je onderbewust zijn. Als dit zo ver doorgedrongen is, dat je bij de kleinste referentie aan die persoon denkt. Dit is het moment dat je hoort te weten dat dit een band is die je nooit meer kwijt zal raken. Op dit moment heb je een relatie gelegd die je voor je hele leven bij zal blijven en die je nooit meer zal vergeten.
Deze momenten zijn schaars, speciaal en uniek voor elk persoon op deze aardbol. Koester ze!

Beelden.

Het is jammer hoe er misbruik gemaakt wordt van hoe mensen iets opvatten. Je kunt dingen heel makkelijk verkeerd begrijpen.
Hier wordt altijd mee gespeeld en nooit tegenin gegaan. Mensen vertrouwen blind op iets wat gezegd werd, puur omdat het gezegd werd door mensen die hoger in de ranglijsten denken te staan.
Deze personen die zo slim zijn om ons als consument een beeld voor te houden dat niet waar is, zijn de grootste leugenaars op aarde.
Ons word een beeld voorgehouden van hoe alles zou moeten zijn, hoe het nu uitziet en wat wij eraan kunnen doen. Van dit beeld klopt helemaal niks.
De wereld, of jouw leven, ziet er uit zoals jij dat wilt. Je maakt alles naar jou gevoel, of ziet alles door jou ogen.
Laat je geen verkeerd beeld voorhouden en zie voor jezelf.

Erbij horen.

De groeperingen overwinnen dromen hedendaags.
"Ik wil erbij zijn, ik wil zoals hem/haar zijn!": nergens voor nodig, wees jezelf.
Een zin vaak gezegd, weinig uitgevoerd.
Mensen die niet weten wie ze zijn, maar toch iemand willen zijn.

Vertrouwen.

Er zijn er maar weinig mensen waar ik van weet ik dat ik ze kan vertrouwen,
ookal weten ook deze mensen niet alles van me.
Kon dit maar, iemand zoals jezelf die ook precies wist wat jij wist.
Die precies hetzelfde gevoel had bij iets dat jij hebt en daarom ook zal weten hoe hij je moet helpen.
Naar die iemand ben je je hele leven op zoek, en als je denk die gevonden te hebben begin je er een avontuur mee wat door ook maar een kleine misstap of verkeerde keuze in duigen kan vallen.
en avontuur dat zijn spanning verliest en weg wordt gegooid..

Discipline

Discipline is waar het om draait.
Prioriteiten stellen en de zo goed mogelijke keuzes maken.

Als iemand jouw keuze niet begrijpt,
pakt dit verkeerd uit voor zijn/haar begrip van jou prioriteiten.
Keuzes maak je op basis van wat je weet op dat moment en hoe je op dat moment functioneert.
Dit zorgt er jammer genoeg voor dat je in een later stadium van je leven moet zien om te gaan met de uitkomsten van die keuzes.