Vogeltrek.

Zorgen zullen niet verdwijnen met de tranen die je loost. Problemen hebben geen bootjes om weg te kunnen varen. Jijzelf moet het bruggetje bouwen waarmee ze weg kunnen van het foute eiland, de plek waar ze niet horen te zijn. Een eiland in de foute oceaan gevuld met tranen. Een eiland dat geen eiland hoort te zijn maar een vrije vogel die trekt van het kille noorden naar het zonnige zuiden voor een nieuwe periode in het leven.

Hemellichaam.

Ik weet even niet wat alles om me heen nog wel voor me betekend. Normen en waarden zijn voor mij doelloze kleine puntjes aan de horizon die langzaam verdwijnen naarmate de tijd doortikt. Gevoelens zijn niet te beschrijven omdat ze sterren zijn geworden. Nog zichtbaar voor vele jaren, maar ze bestaan niet meer. Mijn leven bestaat uit een heelal vol uitstervende sterren en planeten. Vaste punten met onveranderbare routines die maar door mn leven heen dwarrelen. Ondertussen komt er om de zoveel tijd een enkel ruimteschipje langs, dat lichtpuntje wat vrij kan bewegen en eigen keuzes kan maken.

Spijt.

Het is jammer dat spijt altijd achteraf komt. Als spijt voor een fout kwam, zou niemand fouten maken en zou er niks te verbeteren zijn. Op dit moment zouden wij allemaal perfecte mensen zijn en zou er niemand verschillend zijn. Er zouden geen veranderingen in de culturen ontstaan door mensen die iets anders willen doen, iets wat anderen fout vinden. En juist datgene wat die anderen fout vinden, en wat hun spijt zou geven, is wat ons uniek maakt.
Bedankt spijt, zonder jou was ik niet wie ik nu ben. Zonder jou zou ik niet degene zijn die ik nog worden moet.